جلوبندی به قسمت زیرین جلوی اتومبیل گفته می شود که وظیفه تعلیق خودرو در دست اندازها و پیچ های مسیر حرکت را بر عهده دارد. بخش عمده ای از مسائل جلوبندی به مسائل فنی و طراحی اتومبیل و بخشی از آن نیز مرتبط با میزان بودن تنظیم هایی است که به طور مستقیم به جلوبندی مربوط می شود. با جلوبندی خراب، تعلیق خودرو در هنگام حرکت از سطوح ناهموار به درستی انجام نمی شود.
تفاوت هایی بین سیستم تعلیق و جلوبندی وجود دارد. سیستم تعلیق فقط شامل کمک فنرها و چرخ های عقب و جلوبندی، بخش جلوی اتومبیل به همراه سیستم فرمان است که شامل فرمان و میل فرمان نیز می شود. از آنجا که چرخ های جلو در هدایت خودرو نقش دارند، بنابراین اهمیت سیستم تعلیق در جلو بسیار بیشتر از عقب اتومبیل است.
نشانه های خراب بودن جلوبندی
نشانه های خراب بودن جلوبندی عبارتند از :
سواری سفت و خشک
سواری خشک و احساسی که به سرنشینان تمامی پستی ها و بلندی های مسیر حرکت منتقل می شود، نشانه فرسودگی سیستم تعلیق و جلوبندی است.
وجود شیارهای غیریکنواخت روی لاستیک ها
درصورتیکه لاستیک ها یا تایرها دارای شیارهای غیریکنواخت یا ناهمگون باشند، ممکن است سیستم جلوبندی دچار مشکل شده باشد.
کشیده شدن فرمان
درصورتیکه با پیچاندن فرمان، اتومبیل برخلاف فرمان دهی عمل کند ممکن است مشکل از جلوبندی باشد که ممکن است به عوامل مختلفی مانند زاویه لاستیک ها یا تایرها، مرکز تعادل و بالانس خودرو مربوط باشد.
روغنی شدن قطعات سیستم جلوبندی
روغنی شدن فنرها و کمک فنرها از علائم خرابی جلوبندی است.
آزمون فشار دست
با یک آزمون ساده می توانید سالم بودن سیستم جلوبندی را محک بزنید. در هنگامی که اتومبیل متوقف است به وسیله نیروی دستان خود، یک سمت از جلوی اتومبیل را به سمت پایین فشار دهید. درصورتیکه پس از برداشته شدن فشار، خودرو بیش از دو یا سه بار به بالا و پایین حرکت کند، سیستم تعلیق و جلوبندی نیاز به تعمیر دارد.